Vervangende opdracht deel 1:

A-few Days in the life of Gaya tijdens de Covid-19 outbreak

Grappend praten mijn zus en ik over hoe wij later onze kinderen gaan vertellen over dat wij in 2020 een lock down hebben gehad en 3 weken zoveel mogelijk binnen moesten blijven zitten. Nog helemaal geen idee van hoeverre dit ook daadwerkelijk zo zou zijn nog geen week later sloten de restaurants, werd de surpriseparty van onze oma afgelast en sloten de scholen.

Ik viel in een enorm gat; stage, school en mijn werk als danseres zijn zo voor mijn neus van de agenda afgehaald.

Het enige fijne aan de situatie is dat ik er natuurlijk niet alleen voor sta, maar ik ervaar het natuurlijk wel op mijn manier en ga er ook op een bepaalde manier mee om.

Om een idee te krijgen van wat ik doe nu op een dag en over een week verdeeld, heb ik hieronder een logboek bijgehouden.

Maandag 16 maart:

Op deze avond kreeg ik door middel van een persconferentie te horen dat ik voor de komende tijd in een enorm gat zou gaan vallen; School, stage en mijn werk.

In eerste instantie was ik stiekem ergens blij met zoveel rust, maar zodra je fysiek veel rust krijgt begint het in je hoofd druk te worden.

Ik wil niet zeggen dat ik het gelijk angstig vond. Ik had het wel aan zien komen en dus ook voorbereid op wat er waarschijnlijk zou gaan komen.

Dinsdag 17 maart:

Ik ga vandaag van Schiedam naar Eindhoven.

Voor mij en mijn vriend is deze intelligente Lock down super. We hebben daarom ook afgesproken dat ik lekker bij hem zou gaan verblijven de komende tijd. Aangezien wij ons altijd enorm rot voelen als we na het weekend weer aan de bak moesten, leek dit ons echt een supertijd te zijn (en dat is het ook)!

De reden dat ik even thuis ben, is omdat ik op woensdagochtend naar de dansschool moest en daarna mijn stage ging afronden.

Onderweg in de trein komt het pas echt aan; geen school, geen stage en geen werk.

Woensdag 18 maart:

Wat is dit een drukke dag…

Om 11 uur in de ochtend was ik op de dansschool waar ik les geef. Ik heb met het bestuur besproken om online lessen op te nemen zodat de kinderen thuis nog wel in beweging blijven. Dit was super om te doen en het resultaat is ook super om naar terug te kijken.

Vanuit Son en Breugel ga ik met de bus terug naar Eindhoven om mijn stage af te ronden.

Ik heb met mijn stagebegeleider heel fijn gepraat en ik heb heel veel positieve woorden teruggekoppeld gekregen. Ik heb een aantal deelnemers gedag gezegd en beloofd gauw weer een keer langs te komen. Bij vertrek kreeg ik nog lekkere koekjes van de bakkerij van mijn stagebegeleider

Thuis heb ik gauw mijn koffer gepakt en de eerste de beste trein naar Schiedam genomen; onderweg naar mijn vriendje!

Eenmaal in de trein kreeg ik te horen dat de stages toch voortgezet mogen/moeten worden… Ik baalde enorm natuurlijk en ik schaamde me dood toen ik mijn stagebegeleider direct een appje had gestuurd nadat we nog geen 2 uur daarvoor onze handtekeningen hadden gezet.

Donderdag 19 maart:

Ik heb nog niks van mijn stagebegeleider gehoord, ze heeft de berichtjes gelezen en ik denk dat ze nog in overleg moest met het bestuur van het bedrijf.

Of het is doorgaan en wellicht genoeg uren maken, of het is thuisblijven en de 3 vervangende LA’s maken. Ik hoop op de 2e optie, ik zit lekker op mijn plekje bij mijn vriend en heb mezelf al helemaal ingesteld op hoe dat eruit zou gaan zien de komende weken.

Vrijdag 20 maart:

Mijn stagebegeleider belde mij op en we zijn samen tot de conclusie gekomen dat het beter is als ik lekker thuis aan de slag zou gaan met de vervangende opdrachten. Ze hadden op het bedrijf al moeite met het vinden van werkzaamheden voor de deelnemers en werknemers dus wilde ze het mij niet aan doen om er maar een beetje uit mijn neus te vreten puur voor de uren.

Zaterdag 21 maart:

Jesse en ik hebben er een gewoonte van gemaakt om in het weekend naar Brabant te gaan om zijn ouders en mijn gezin thuis te bezoeken.

Het voelt echt alsof we samenwonen. We hebben de grootste lol samen en kunnen heel goed voor een lange tijd samen zijn.

De sfeer bij mij thuis is wat minder. Hiervoor hebben we samen een manier gevonden om de boel wat losser te maken. We gaan koken voor iedereen en gaan lekker samen eten nadat we bij zijn ouders in Vessem zijn geweest.

Zondag 22 maart:

Na een nachtje over in Eindhoven kwam Jesse met het idee om te gaan wandelen met mijn moeder, zus en haar vriend. (En natuurlijk Sjakie)

We zijn naar de bossen in de buurt bij Son en Breugel geweest en hebben daar lekker een middagje gewandeld.

’s Avonds gingen we samen weer terug naar Schiedam onderhand heet dat ‘’naar huis’’.

Maandag 23 maart:

Vandaag hebben we voor het eerst online les vanuit school.

Heel apart maar wel snel aan te wennen. Er wordt een heleboel duidelijk gemaakt over wat voor de komende tijd de bedoeling is en hoe wij te werk zouden kunnen gaan. Ik vind het een fijne manier van lesgeven en kan ook fijn zelf aan de slag.

De docenten reageren snel op de berichtjes die ik ze stuur en geven duidelijk antwoord op mijn vragen.

Susanne is erg betrokken bij ons en vind het moeilijk om ons niet regelmatig te zien en te spreken. Dat snap ik heel goed. Hopelijk kunnen we gewoon weer snel naar school.

Mijn vriend gaat met zijn beste vriend een liedje opnemen in de studio van een vriend van hun. Ik ga hier de rest van de dag mee naar toe.

Dinsdag 24 maart:

Deze dag neem ik even als reflectie op de hoe de week is gegaan.

Het is ruim een week geleden dat alles voor mij is veranderd. Ik zit in een compleet andere situatie dan waar ik een maand geleden in zat. Ik heb het meeste last van het feit dat ik niet lekker kan werken in Club Rouge. Ik dans zo graag en ik vind optreden heerlijk. Ik zat in een heel fijn ritme. School en werk zijn beide mijn passie en dat beide is gewoon weg.

Ik ben zo blij met mijn vriend. We zijn samen heel erg gelukkig en ik kan me geen betere quarantaine voorstellen dan deze met hem.

Voor hem valt er ook een boel weg omdat hij veel in de muziekwereld doet. Gelukkig kunnen we hier goed over praten en begrijpen we elkaar.

Hij werkt op dinsdag woensdag en donderdag bij een autobedrijf. In die tijd dat hij aan het werk is ben ik lekker voor mezelf en in zijn huisje bezig.

Ik sport, dans, wandel en doe boodschappen om vervolgens lekker te koken.

Net een huisvrouw he?

Ik voel me goed, af en toe gewoon oké. Het is erg zoeken naar hoe ik alles invulling kan geven en hoe ik deze tijd wel zodanig invul, dat ik er wel wat aan heb.

Ik kan bijvoorbeeld: nieuwe danskleding maken, Spaans leren, online danslessen volgen, en sporten voor een Summer body.

Want… wanneer kan je dat anders doen in een druk leven?

Het enige wat ik wel zeker weet, is dat ik heel erg ga feesten zodra deze crisis voorbij is. Wat een gedoe!

Woensdag 25 maart:

In deze tijd heb je duidelijk veel tijd.

Ik ben graag voorbereid op de toekomst dus ben ik al opzoek gegaan naar een stage voor leerjaar 2.

Tijden s mijn onderzoek naar biologisch afbreekbare zakjes voor koekjes te verpakken ben ik bij een bedrijf gekomen die deze producten grootschalig levert.

Omdat mijn vriend in Schiedam woont, wat om de hoek bij Rotterdam ligt was ik al een beetje opzoek naar een stagebedrijf wat hier in de buurt ligt.

Het bedrijf Bioodi vond ik heel interessant overkomen en aangezien ik het keuzedeel biobased economy ga kiezen volgend jaar ben ik verder gaan researchen naar dit bedrijf.

Ik heb ze een aantal berichtjes gestuurd over eventueel het aannemen van een 2e jaars mbo-stagiaire en hier gingen ze enthousiast op in.

Vandaag heb ik telefonisch contact gehad met het hoofd van het bedrijf en heeft hij mij min of meer aangenomen als stagiair voor in het nieuwe schooljaar.

Super nieuws natuurlijk maar we gaan nog wel even persoonlijk een gesprek aan zodra het kan en ik meer weet over de stage vanuit school.

Donderdag 26 maart:

Vandaag ben ik lekker gaan joggen en thuis gaan sporten.

Omdat ik nu heel weinig beweeg en vooral veel thuis zit en lekker aan het eten ben ga ik helemaal uit shape.

Ik zit hier dicht bij het water en het is dan lekker om na het joggen gezellig naar de bootjes te kijken.

Ik merk wel dat mensen heel wantrouwig zijn in deze tijden ik word af en toe verveeld aangekeken terwijl ik gewon recht heb om even lekker aar buiten te gaan in mijn eentje.

Eenmaal thuis is er ruimte om even oefeningen te doen en lekker te dansen. Verder ga ik boodschappen doen en koken en tegen die tijd is Jesse weer thuis.

Vrijdag 27 maart:

Vandaag zijn we op pad geweest samen. We zijn naar Jesse zijn werk geweest. Hij heeft mij laten zien wat hij daar doet en wat wat is daar.

Er stonden ook spullen klaar voor zijn huis. Die bij zijn werk binnen zijn gekomen.

’s Avonds hebben we samen een tiktok challenge gedaan en ook geplaatst op Instagram

Zaterdag 28 maart:

Vandaag gaan we weer richting Eindhoven.

We hebben ’s avonds met mijn zus en haar vriend en nog een ander bevriend stelletje gezellig een kampvuurtje gehad met lekker wat eten en te drinken.

Er werd muziek gemaakt, gepraat en gelachen.

Zondag 29 maart:

We hebben ons weekendje Brabant afgesloten met een bezoekje aan de ouders van Jesse.

We hebben Chinees gehaald terwijl Jesse zijn vader ging knippen.

Onderweg naar huis hebben we wel even afgesproken om even niet naar zijn ouders te gaan omdat Covid- 19 toch wel wat angstiger werd vonden we. En we willen het niet op ons geweten hebben dat er straks iets met zijn ouders gebeurd.

Maandag 30 maart:

Vanochtend weer een online les gehad. Het was lekker weer dus hebben Jesse en ik lekker in de zon gezeten en daarna een dutje gedaan om vervolgens te eten, serie te kijken en weer te gaan slapen.

Dinsdag 31 maart:

Mijn telefoon is al een tijdje een beetje kapot. Jesse had nog een IPhone ergens liggen dus mag ik deze van hem gebruiken. Hij heeft hem ingesteld voor mij en nu kan ik weer vooruit.

Deze dag heb ik weer wat oefeningen gedaan.

Met mijn collega’s van Club Rouge hebben we een video gemaakt voor de mensen thuis die normaal weleens naar een Burlesque show komen kijken. Ook een beetje ter reclame.

Woensdag 1 april:

Reflectie op de afgelopen week.

Ik kan er steeds meer aan gewend raken dat het allemaal even is zoals het is. Tussen mij en Jesse gaat het heel goed en we zijn samen lekker bezig met het huisje en tuintje en vooral veel aandacht voor elkaar.

Mijn quarantaine bestaat uit hem en uit mezelf.

Ik kom tot mezelf en maak voor mezelf ook plannen voor de toekomst. Ik kom lekker tot mezelf en helemaal tot rust.

Misschien is deze quarantaine ergens wel gewoon nodig geweest. Klinkt heel gek en misschien ook lullig. Maar het heeft dus ook zeker zijn voordelen.

Donderdag 2 april:

Vanochtend hadden we een extra online les van Susanne.

Deze was vooral heel gezellig.

Met de klas hebben we fijn gekletst en dit bleef doorgaan tot Susanne, Gijs, Lieke en ik nog overbleven en het vooral over series ging.

Vandaag heb ik ook te horen gekregen da de Bosnië – reis niet doorgaat. Super jammer is dit. Ik keek er heel erg naar uit maar natuurlijk is het gewoon overmacht en kan niemand er iets aan doen.

Vrijdag 3 april:

Vandaag heb ik met Jesse geverfd in zijn huisje. We zijn best ver gekomen doordat we even lekker door hebben gewerkt. Het is nog niet af. Maar wel al ver!

Zaterdag 4 april:

Samen met Jesse lekker door Schiedam gewandeld en als afsluiting een frietje met Slushpuppy gehaald. Het was heerlijk weer en weer heel gezellig.

’s Avonds zijn we naar Eindhoven gegaan en hebben we gezellig met zijn alle Indonesisch gegeten. Tot laat nog spelletjes gespeeld bij het kampvuur.

Zondag 5 april:

Vanochtend zijn we vroeg opgestaan om Sjakie uit te laten in het lekkere weer.

Daarna hebben we de hele dag van het weer genoten buiten, en heb ik ook een beetje weer gedanst.

’s Avonds hebben we de BBQ aangestoken en hebben we met zijn allen inclusief oma op 3 meter afstand lekker gegeten.

Maandag 6 april:

‘S ochtends online les gehad. Ik ben wat sneller aan rekenen begonnen zodat ik eerder klaar kon zijn en tijd voor de familie had.

In de vroege avond hebben Jesse en ik gebokst samen maar dat was niet zo een succes omdat ik er niet zo goed in ben.

Vergelijking met Januari

In Januari zat ik op school, werkte ik 3 dagen per week en had alles zo zijn routine.

Ik wist wel van het virus en dat er iniedergeval 1 iemand in Nederland al besmet was.

Dit leek ook al heel sterk maar toch is het gebeurd. Het was zich al steeds meer over de wereld aan het verspreiden en je zag al hoe andere landen hier mee om zijn gegaan.

Ik had een inkomsten waar ik gewoon lekker wat mee kon doen en ook dat is nu anders.

Nu verdien ik een beetje bij met het verkopen van oude kleren. Ook wel leuk maar liever werk ik gewoon.

In Januari was ik wel heel erg moe en zat ik niet zo goed in mijn vel. Nu het corona- virus er is heb ik ineens heel veel rust en wordt er een hoop heel duidelijk naast dat er ook een hoop juist heel onduidelijk is.

Hoe gaat het zijn als het over is?

Het zal weer een hele grote verandering zijn zodra het virus weer over is.

Dan ben je net een aantal weken, wie weet maanden aan een bepaald ritme gewend.

Het zou zelfs anders zijn dan een vakantie. Daar kijk je naar uit eb dat is jammer als het over is.

Dit nieuwe ritme is gewoon niet anders. Je moet je ‘’normale’’ leven voortzetten op een manier waar je totaal niet gewend bent.

Natuurlijk ben ik heel blij als we weer kunnen doen wat we altijd hebben kunnen doen. Dat we weer kunnen werken, lekker kunnen eten en gewoon met zijn alle de deur uit kunnen zonder ons schuldig te voelen.

Het wordt bij mij iniedergeval 1 groot feest.